Ten moment może jeszcze poczekać..?

Kiedy zaczęłam czytać te komentarze.. pojawiły mi się łzy w oczach. Tak, było ich tylko 5, ale co z tego? Były wspaniałe.. wzruszyłam się. Naprawdę nie sądziłam, że jestem dla was taka ważna..

Jeszcze dziewczyny na GG coś zdziałały przed opublikowaniem. To co pisaliście było naprawdę miłe.

I jak ja mam teraz odejść? A mówiłam sobie "Nie czytaj komentarzy bo wrócisz!".

Na pewno te komentarze będą mnie teraz prześladować. Nie wiem jak mogłam być taka głupia. Ten blog na prawdę wiele dla mnie znaczy. Nie wiem co sobie myślałam.To był wielki błąd. Mam jeszcze czas na zajmowanie się sobą, a teraz mam być może jedyną szansę na prowadzenie bloga. Mam pomysł na to opowiadanie i nie mogę tego zmarnować. Będę je kontynuowała. I tak co chwilę wchodzę na bloggera i patrzę na bloga czytając komentarze. Teraz są wakacje i jak na razie mam czas. Zgadza się, potem do szkoły. Będzie mi ciężko, bo to już nie będzie to samo. Wcześniej do szkoły, późno w domu, ale są weekendy. I przecież trochę czasu znajdę. Teraz też rozdziały nie były za często. Postaram się. Dam z siebie wszystko. Miałam kilka powodów do odejścia, ale zdałam sobie sprawę z tego, że są bez sensu. Mimo wszystko muszę spróbować..
Zrobię też szablon, bo ten... on będzie przypominał o odejściu.
Może dzięki temu Gabi mnie nie zabije ;>
Okey.. mam nadzieję, że przyjmiecie mnie z powrotem..
Wasza..
Julia